Week 6: Hongkong, Hanoi en Bai Tu Long Bay

Van het vertrouwde Hongkong zijn we afgereisd naar het onbekende Vietnam. Mijn backpack heeft er – na een paar onvermijdelijke shopsessies in Hongkong – een paar kilo bij. En met een veel te zware, volgepropte backpack en hoge verwachtingen van het Vietnamese eten kwamen we aan op het vliegveld. We stapten in bij onze chauffeur die ons naar het hotel zou brengen. We maakten meteen kennis met het gestoorde verkeer en kwamen helaas in een aanrijding terecht. Welkom in Hanoi! Maar voor ik losbreek over Vietnam, eerst nog even wat over de laatste dagen in Hongkong…

Eindelijk heb ik weer eens kunnen hardlopen (ik kan het nog hoor!). En we spraken af met twee vriendinnen voor een diner. We aten een grote zeebaars die op onze tafel gekookt werd samen met zoete-aardappel-noedels, veel knoflook en enoki paddenstoelen.Verder streepten we een aantal andere plekken van onze to-do-list af. We aten bijvoorbeeld ijs bij labmade waar het ijs ‘live’ voor je gemaakt wordt met behulp van stikstof. Maar ook aten we matcha ijs en matcha cheesecake bij Via Tokyo. We vierden een verjaardag met eggs benedict als brunch, in de avond gingen we Mexicaans eten en we dronken daarna eindelijk een paar cocktails in het beruchte uitgaansgebied van Hongkong: Lan Kwai Fong (en één keer was ook genoeg). De beste maaltijd was bij Pololi waar ze poké serveren, dat is een Hawaïaans gerecht met rijst, salade en rauwe tonijn. Dus, zoals je begrijpt is mijn backpack niet de enige die er na Hongkong wat kilo’s bij heeft 😉
 

Op weg naar onze laatste bestemming: Vietnam! Van te voren was ik hier een beetje zenuwachtig voor, omdat we nog geen visa hadden en deze ter plekke moesten gaan aanvragen. Ik niet wist hoe moeilijk het zou zijn. Maar het is een kwestie van formulieren invullen, je paspoort geven en dan een klein kwartiertje wachten. Voor je het weet sta je met een visum en een stempel in je paspoort bij de bagageband te wachten. Nee, ik had me vantevoren beter druk kunnen maken voor de transfer naar het hotel, want dat verliep alles behalve soepel. Onze privechauffeur stond ons op te wachten met een bordje. Zoals ons hotel had gezegd moesten we de chauffeur eerst een code vragen, zodat we zeker wisten dat het geen oplichter was. De chauffeur wist echter de code niet, maar na even heen en weer bellen kwam het toch goed. Eenmaal op de wegen van Hanoi ging het fout. Iedereen rijdt overal, een driebaansweg wordt geïnterpreteerd als een vijfbaansweg en de scooters glippen langs alles heen. Dit in combinatie met onze chauffeur die alleen maar op zijn telefoon zat, was natuurlijk vragen om een ongeluk. En inderdaad, toen hij op een onmogelijke plek een auto inhaalde zag hij een scooter over het hoofd en toen was het gebeurd. De scooter met twee mensen werd geschept. Onze chauffeur stapt uit en de zeer boze geschepte man loopt met een gebalde vuist naar onze chauffeur. Een paar seconden dacht ik O shit dit loopt uit de hand, maar na een paar felle woorden heen en weer was alles gelukkig gesust. Fijn, we konden gewoon doorrijden en nu met een geschrokken en dus iets beter oplettende chauffeur.

Ons hotel is perfect. Mede dankzij de onwijze service gerichte Vietnamese medewerkers die alles voor je willen doen. Maar ook omdat onze Euro’s eindelijk weer wat meer waard zijn. Ook wel fijn om niet elke dag over alle aankopen na te hoeven denken. Alles is hier goedkoop en vooral het eten kost niks. Ons hotel zit midden in het centrum en dus moeten we alleen al om de deur uit te stappen moeten door we een gekkenhuis van scooters, fietsers, voetgangers met enorme ladingen bagage en auto’s. Een stoep die is er wel, maar die wordt overal gebruikt als parkeerplaats voor de vele scooters. Bewegen in het Vietnamese verkeer is langzaam, maar op een constant tempo lopen, vooruit kijken en hopen op een goede afloop.

Met 32 Graden, volle zon, veel uitlaatgassen en de Hanoise drukte, vonden we het wel lekker om rustig aan te doen. Dus zijn we op ons gemak de stad aan het verkennen en het Hanoise eten aan het proeven, wat trouwens het lekkerste eten van onze hele reis is. Bahn mi (Vietnese baguette), pho (noodlesoup) en de bekende loempia’s vallen niet tegen. De grootste ontdekking vind ik Bun Cha, geroosterd varkensvlees dat je eet met rijstnoedels, groenten en kruiden. Ook fijn dat we echte Vietnamese experts hebben die ons willen rondleiden. Dat is toch de beste manier om een stad te verkennen vind ik! Anders hadden misschien nooit Vietnamese koffie met ei gedronken.

Tot slot zijn we nu net terug uit Ha Long Bay. Drie dagen vaarden we op een cruise langs Ha Long Bay en langs het onbekendere, rustige Bai Tu Long Bay. Bij dit gedeelte komen minder boten, omdat de vergunning om hier te varen duurder is. Ha Long Bay is één van de bekendste plekken om te bezoeken in Vietnam. Iedereen komt onder de indruk terug. De verwachtingen waren dus hoog en ik was bang dat het alleen nog kon tegen vallen. Maar niets is minder waar. Alleen al om de weg ernaar toe zou ik het iedereen aanraden. De vier uur lang durende trip gaat langs het platteland de verschillende dorpjes. Met muziek in mijn oren keek ik naar alle voorbijgaande, gekleurde huizen, de mensen die keihard aan het werk waren op het platteland en de schattige dorpjes die versierd zijn met de Vietnamese vlag.
  
Eenmaal aangekomen op de boot ga je steeds verder door een magische omgeving van zee, strandjes en rotsgebergten. De eerste twee dagen was het mistig waardoor de omgeving een mystieke uitstraling had. De laatste dag zonnig en dat was ook heel mooi. We hebben drijvende dorpen bezocht, gevolleybald op het strand en gekayakt tussen de bergen door. Hier keken we om ons heen en waren we helemaal alleen in dit prachtige stuk natuur. Zonde alleen dat het water helemaal vol lag met plastic flesjes en andere rotzooi. We hebben ook een grot bezocht, kookles gehad en gezien hoe parels ‘gemaakt’ worden. Het was een bijzondere ervaring.
Nu zijn we dus inmiddels weer terug in het hectische Hanoi. Omdat er dit weekend twee feestdagen zijn, konden we geen betaalbare trein of vliegtickets vinden. Dus blijven we nog even in Hanoi en gaan we met onze Vietnamese vrienden op nog een tour naar de theevelden, bloemenvelden en bossen van Moc Chau, om vervolgens door te reizen naar de mooiste stranden van Vietnam. Geen verkeerd vooruitzicht!